Een fraaie afsluiting

Geen verre uitwedstrijden of een gemeenschappelijke slotronde: voor het eerst in jaren had BSG het genoegen om de laatste competitiewedstrijd van beide KNSB-teams in het eigen Denksportcentrum te spelen. En Passant kon het vorige maand binnengehaalde kampioenschap gevierd worden. Voor de vorm moest er nog wel even gespeeld worden. BSG rekende af met Zukertort, terwijl BSG 2 met Hoogland afrekende.

Na bijna acht maanden zit het competitieseizoen 2016-2017 er weer op. BSG begon het seizoen halverwege september met een nette overwinning op Caïssa en die wedstrijd zette de toon voor de rest van het seizoen. Alleen in november was het even billenknijpen, maar nadat concurrent De Toren in februari verslagen werd, was het wel duidelijk dat l’équipe d’Edwin Baart meteen weer naar de meesterklasse terug zou promoveren. In Leeuwarden werd het kampioenschap binnengehaald, dus speelde BSG tegen Zukertort alleen nog om de eer.

In een vergelijkbare situatie zat BSG 2, dat het hele seizoen in de middenmoot had meegedraaid. Kampioenskansen waren er eigenlijk nooit geweest, maar het degradatiespook waarde ook nooit rond. Een heel rustig seizoen derhalve. Tegenstander Hoogland was daarentegen al gedegradeerd en speelde dus op de vijftiende sterfdag van Pim Fortuyn eveneens om des keizers baard.

Vanwege een nijpend personeelstekort reisden de schakers uit Amersfoort Noord met niet minder dan vier invallers naar Bussum af. Zo kon Chris Kooijman niet tegen zijn oude club van de partij zijn, dus werd zijn plek op het eerste bord ingenomen door een andere ex-BSG’er, namelijk Tom Officier. Hij werd vrij eenvoudig door het Apenhoofd van het bord gezet.

Aan het tweede bord kreeg Ruben een geweldige stelling tegen Santoso Wijono. Hoewel hij een kwaliteit moest offeren, had hij met twee pionnen en aanvalskansen meer dan genoeg compensatie, dus verbaasde me het niet dat hij won.

Coen verraste Gert Reichardt door niet een stuk terug te pakken, maar een hap uit de witte koningsstelling te nemen. De aanval die daaruit ontstond was niet meer te houden. Frans had ook weer reden tot lachen: hij vloerde de kortgebroekte Eddy Wigmans vrij eenvoudig.

Dat waren vier puntjes op de hoogste borden. Op de laagste borden ging het minder voorspoedig. Remmelt won nog wel nadat tegenstander Anne Grutter zijn koning na een schaakje niet van de onderste rij haalde, waarmee hij Remmelt op zijn minst een flinke technische klus bespaarde. Timon tikte Niels Dol dol.

De punten werden gemorst door Tom, die een lekkere stelling tegen Wilco Wernsen niet won, en teamleider Rein, die in het eindspel het punt moest laten aan jeugdtalent Tim Grutter. Zo stokte de score op 6½-1½, een evenaring van de monsterzege op HWP Haarlem eerder in het seizoen.

BSG 1 was langer bezig met Zukertort. Aanvankelijk stroomden de punten binnen. Het niveauverschil tussen de teams komt nadrukkelijk tot uiting in het eindspel. Een mooie technische klus klaart Ewood, die er na een mindere periode weer helemaal bovenop lijkt te zijn. Tegen Jelmer Sminia, de teamleider aan Amstelveense zijde, speelde hij weer eens zijn gebruikelijke inblik-Frans. Maar hoe win je dan? Uiteindelijk moest hij met zijn koning naar de overkant van het bord lopen om de winst binnen te halen.

Ook Li pakte een puntje in het eindspel nadat Stan van Gisbergen zijn stukken dermate deplaceerde dat hij in zetdwang kwam, zodat hij have en goed verloor. De knapste prestatie was misschien wel die van Thomas, die in een toreneindspel met twee minuspionnen door Dennis Brouwer urenlang op de proef werd gesteld. Dankzij een hardnekkige verdediging wist hij uiteindelijk nog aalglad naar remise te ontsnappen. Alexander won aan het laatste bord eveneens uit een remiseachtige stelling.

Verder won FM Henk een wildwestpartij van CM PPT. Daar stond tegenover dat Ton in een fraaie stelling met aanvalskansen tegen Tjark Vos niet verder kwam dan remise. Hetzelfde resultaat was er voor Frank, die na de opening niets meer had. Verder wonnen Robin en Robert weer eens, terwijl Large na een wilde partij helaas in het stof moest bijten. Zodoende won BSG met 7½-2½, goed voor de negende overwinning uit negen wedstrijden. Het was een fraaie afsluiting van een goed seizoen, want met een doelsaldo van +37 en een voorsprong van vier matchpunten op de nummer twee heeft het team de hooggespannen verwachtingen meer dan waargemaakt. Meesterklasse here we come!

BSG 2 (2062) – Hoogland (1827) 6½-1½
1. J de Groote (2208) – T Officier (2002) 1-0
2. R Hilhorst (2032) – S Wijono (1804) 1-0
3. C van der Heijden (2058) – G Reichardt (1938) 1-0
4. F Borm m (2141) – E Wigmans (1768) 1-0
5. R Brouwer (2060) – T Grutter (1745) 0-1
6. R Otten (2024) – A Grutter (1863) 1-0
7. T Brouwer (1981) – N Dol (1796) 1-0
8. T de Ruiter (1989) – W Wernsen (1701) ½-½

3 gedachten aan “Een fraaie afsluiting”

  1. Het Ollie B. Bommel Jasje kreeg in de slotfase van Ewoud’s partij trek in een honingdropje. Vlak voor het bord staand kwam er een winkeltje kraak plastic uit de hoge bandplooibroek. Minitieus werd dit, al krakend, afgewikkeld. Nog even flink diep peuteren en daar was het dropje. Intussen kijkt Edwin hem bijna weg. Die hint wordt niet opgepakt. Langzaam gaat het dropje naar binnen. De verwerking ging gelukkig geluidloos…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *