Hoewel ze het niet cadeau kregen, toonde het team van Mercedes zich in 2017 voor de vierde keer op rij de sterkste. Nadat zijn kwelgeest Nico Rosberg eind vorig jaar na het behalen van de titel de Formule 1 verliet, lukte het Lewis Hamilton om zijn vierde wereldtitel binnen te halen. Makkelijk ging dat niet. Vooral in de eerste seizoenshelft had hij veel te duchten van Sebastian Vettel in de opgeleefde Ferrari en anders wel van zijn nieuwe teamgenoot Valtteri Bottas.
Teleurstellend was dat het team van Red Bull zich niet in de strijd om de koppositie kon mengen. De kampioenen van 2010 tot en met 2013 begonnen ontstellend zwak aan het seizoen en kregen het lek pas tegen het eind van het seizoen een beetje boven, maar het was too little too late. Het was tekenend voor hoe de krachtsverhoudingen lagen in 2017. Hoewel de ingrijpende reglementswijzigingen verder opmerkelijk weinig winnaars en verliezers kenden, was het al snel duidelijk dat het gat tussen de topteams en de rest alleen maar groter was geworden, waardoor er van verrassende uitslagen nauwelijks sprake was. Alleen in de krankzinnige race in Azerbeidzjan kwam een coureur die niet voor een van de topteams reed op het podium (Stroll).
Met het spektakel was het ook droevig gesteld. In de eerste races bleek al dat de wagens elkaar door de toegenomen invloed van de aerodynamica amper konden volgen, waardoor er nauwelijks gevechten op de baan waren te bewonderen. Wat ook niet hielp waren de slijtvaste banden die Pirelli moest leveren, waardoor de races al helemaal in optochten uitmondden. Alle positieve ontwikkelingen van vorig jaar zijn door de reglementswijzigingen ongedaan gemaakt. Veel werk aan de winkel dus voor Liberty Media, dat zijn uiterste best deed om de sport aan een jonger publiek te verkopen. Helaas is de Formule 1 met zijn voorspelbare en saaie races een bijna onverkoopbaar product geworden.
Toch was het niet alleen maar kommer en kwel. In de titelstrijd waren Hamilton en Vettel lange tijd aan elkaar gewaagd. Vettel ging de zomerstop met een voorsprong van 14 punten in op Hamilton, maar implodeerde in de tweede seizoenshelft. Tijd voor een overzicht van de races van dit najaar:
België
De hele race wordt Hamilton opgejaagd door Vettel. Vettel laat bij de neutralisatie tegen het eind van de race zachtere banden monteren en valt Hamilton aan bij de herstart. Hamilton geeft geen krimp en wint de race. Achter het leidende tweetal laat Bottas zich bij de herstart verrassen door Ricciardo en Räikkönen. Verstappen valt weer eens uit.
Stand: Vettel-Hamilton-Bottas: 220-213-179
Italië
Voor eigen publiek komt Ferrari er nauwelijks aan te pas. Waar Hamilton in de regenachtige kwalificatie de pole pakt en de race onbedreigd wint, finisht Vettel op grote achterstand als derde, waardoor hij de leiding in het WK kwijtraakt. In de slotfase moet hij zelfs oppassen voor Ricciardo, die vanwege een motorwissel uit de middenmoot moest starten. Räikkönen wordt onzichtbaar vijfde, Verstappen tiende na een botsing met Massa.
Stand: Hamilton-Vettel-Bottas: 238-235-197
Singapore
Vettel zet zijn Ferrari in de krappe straten van Singapore op pole, terwijl Hamilton slechts vijfde is. Na de eerste bocht is alles anders als Vettel zichzelf, teamgenoot Räikkönen en Verstappen elimineert. Hamilton wint de regenrace voor Ricciardo en Bottas.
Stand: Hamilton-Vettel-Bottas: 263-235-212
Maleisië
In de kwalificatie gaat het mis voor Vettel, die vanwege een motorprobleem niet in actie komt en dus als laatste moet starten. Voor de start van de race is het de andere Ferrari die motorproblemen vertoont, waardoor Räikkönen niet eens van start gaat. Het zet de deur open voor Verstappen, die Hamilton in de openingsfase verschalkt en de race wint. Vettel finisht achter Ricciardo als vierde.
Stand: Hamilton-Vettel-Bottas: 281-247-222
Japan
Opnieuw motorproblemen voor Vettel, die al in de openingsronde door Verstappen wordt ingerekend en vroeg moet opgeven. Verstappen jaagt Hamilton op, terwijl Ricciardo opnieuw derde wordt.
Stand: Hamilton-Vettel-Bottas: 306-247-234
Verenigde Staten
Vettel verschalkt Hamilton bij de start, maar al heel gauw heeft Hamilton de zaken weer rechtgezet, waarna hij onbedreigd naar de overwinning raast. Vettel moet nog een extra pitstop maken en herovert pas aan het eind van de race de tweede plaats. Verstappen gaat Räikkönen in de laatste ronde voorbij, maar krijgt een tijdstraf voor het afsnijden van de baan, zodat hij vierde wordt. Bottas wordt vijfde na een late stop. Ricciardo valt uit.
Stand: Hamilton-Vettel-Bottas: 331-265-244
Mexico
Bij de start wurmt Verstappen zich langs Vettel, die daarna tegen hem en Hamilton aanrijdt. Hamilton loopt daardoor een lekke band op, terwijl Vettel zijn voorvleugel moet laten vervangen. Zijn inhaalrace is goed voor een vierde plaats, wat onvoldoende is om de titelstrijd spannend te houden. Hamilton wordt uiteindelijk negende en is kampioen.
Stand: Hamilton-Vettel-Bottas: 333-277-262
Brazilië
Als kersverse wereldkampioen gooit Hamilton zijn wagen in de kwalificatie in de muur, waardoor hij als laatste moet starten. Vettel ontfutselt Bottas de leiding bij de start en wint de race. Hamilton rukt nog op naar de vierde plaats in de race achter Räikkönen.
Stand: Hamilton-Vettel-Bottas: 345-302-280
Abu Dhabi
Bottas wint voor Hamilton, terwijl Vettel de tweede plek in het kampioenschap veiligstelt met een eenzame derde plaats.
Eindstand: Hamilton-Vettel-Bottas: 363-317-305
Dan nu de rapportcijfers en de statistieken per coureur en per team.
Mercedes (kampioen met 668 punten)
Hoewel Mercedes voor het vierde jaar op rij kampioen werd, ging het niet zo makkelijk als in eerdere jaren. Voor het eerst in het turbotijdperk werd de magische grens van 700 punten niet geslecht. Vooral in het begin van het seizoen hadden de kampioenen het lastig. De felle tegenstand van Ferrari leek voor het team als een verrassing te komen, want in de eerste races van het seizoen maakten de strategen een niet bepaald wakkere indruk. Het had niet veel gescheeld of Vettel had de eerste drie races van het seizoen gewonnen. Daarna ging het beter, maar duurde het tot na de zomerstop voordat Mercedes het initiatief in de titelstrijd overnam. Mede dankzij het solide optreden van de nieuwe tweede man Valtteri Bottas kon de constructeurstitel al in oktober begroet worden.
7
44 Lewis Hamilton (wereldkampioen met 363 punten)
Aanvankelijk verliep de jacht op de vierde wereldtitel bijzonder stroef. In Australië en Bahrein bezorgde Vettel hem gevoelige nederlagen, terwijl hij er in Rusland en Monaco helemaal niks van bakte. Het betekende dat hij na zes races al tegen een achterstand van 25 punten op Vettel aankeek. Daarna ging het beter en met krachtige zeges in Canada en Engeland maakte hij een hoop punten goed, om in de tweede seizoenshelft pas echt los te gaan. Door vijf van de zes races na de zomerstop te winnen, legde hij de basis voor zijn vierde wereldtitel, die hij in Mexico binnenhaalde.
8,15
77 Valtteri Bottas (3e met 305 punten)
De paniek was groot bij Mercedes toen Rosberg na het behalen van zijn titel zijn pensioen aankondigde. In Bottas heeft het Brits-Duitse team de ideale tweede coureur gevonden: Hij speelt geen psychologische spelletjes, is snel genoeg om in een goede auto af en toe races te winnen, maar niet snel genoeg om een rol in de titelstrijd te kunnen spelen. Toch maakte hij het Hamilton in de eerste seizoenshelft flink lastig, maar waar Hamilton in de tweede seizoenshelft een nieuw niveau bereikte, stortte Bottas juist in. Pas aan het eind van het seizoen hervond hij zijn vorm, maar het was niet genoeg om vicewereldkampioen te worden.
7,00
Ferrari (2e met 522 punten)
Na een teleurstellend 2016 waren de verwachtingen laaggespannen, maar al snel bleek dat Ferrari Mercedes uit kon dagen. Hoewel Ferrari in de kwalificatie doorgaans iets tekortkwam op Mercedes, waren de rode bolides in de race vaak sneller. Waar Ferrari op motorisch vlak niet tegen Mercedes was opgewassen, wisten ze dat met hun wendbare en makkelijk af te stellen bolide aanvankelijk goed te compenseren. Het omslagpunt kwam in de tweede seizoenshelft, toen Mercedes de overhand kreeg en de beruchte Italiaanse chaos de kop opstak. Door drie motorproblemen in twee races kon Ferrari de titel wederom op zijn buik schrijven. Toch verdienen de Italianen lof voor de progressie die ze ten opzichte van vorig jaar hebben gemaakt.
8
5 Sebastian Vettel (2e met 317 punten)
Na een matig 2016, waarin hij geen enkele race won, reed Vettel in 2017 als herboren rond. Aanvankelijk bouwde hij een flinke voorsprong in het kampioenschap op, maar daarna ging het minder. Dieptepunt was Azerbeidzjan, waar hij Hamilton achter de safetycar expres een beuk gaf. Door een moeizame overwinning in Hongarije ging hij nog wel als koploper de zomerstop in, maar daarna ging bijna alles mis wat maar mis kon gaan. Een inschattingsfout in Singapore en twee motorstoringen in de daaropvolgende races maakten hem kansloos voor de titel. Pas in Brazilië, toen de titelstrijd beslist was, won hij weer een race. Een schrale troost was dat hij nog wel tweede in het kampioenschap werd.
7,85
7 Kimi Räikkönen (4e met 205 punten)
In het begin van het jaar leek het helemaal nergens op wat hij deed. Waar Vettel met de Mercedes zat te vechten, vocht Räikkönen aanvankelijk vooral met de Red Bulls. Hij revancheerde zich door in Monaco voor het eerst sinds 2008 (!) de poleposition te pakken. In de race liet hij zich vervolgens door Vettel aftroeven, wat eigenlijk het hele seizoen gebeurde. Uiteindelijk bleef hij als enige coureur in de top 6 zonder overwinning, wat duidelijk aantoonde dat hij de zwakke schakel was bij de topteams. Desondanks mag hij volgend jaar zijn 39e verjaardag als Ferrari-coureur vieren.
6,60
Red Bull-Renault (3e met 368 punten)
Al bij de wintertests oogstte de nieuwe Red Bull verbazing. Waar de concurrentie de bolides met allerlei flapjes en tierelantijntjes had uitgerust, oogde de Red Bull zo kaal als het hoofd van Adrian Newey. Wist Red Bull iets wat de rest niet wist? Het antwoord was nee. Doordat de resultaten in de windtunnel niet overeenkwamen met de prestaties op de baan, restte al gauw een verloren seizoen. Wat het extra pijnlijk maakte, was dat de reglementswijzigingen Red Bull juist in de kaart hadden moeten spelen. In plaats daarvan ontpopte Ferrari zich tot de voornaamste uitdager van Mercedes. Red Bull wist zich gedurende het seizoen wel te verbeteren en krijgt in 2018 een herkansing.
5
3 Daniel Ricciardo (5e met 200 punten)
Hoewel de Red Bull zich doorgaans niet met de Mercedes en Ferrari’s kon meten, scoorde Ricciardo niet minder dan negen podiumplaatsen, met als echte uitschieter die zege in Azerbeidzjan. Het was kenmerkend voor Ricciardo’s seizoen: hoewel hij niet altijd de snelste was, was hij wel buitengewoon efficiënt. Door stug te blijven rijden en weinig risico’s te nemen, profiteerde hij automatisch van de miskleunen vooraan. Toch waren er ook races waarin hij echt snel was: in Oostenrijk hield hij Hamilton tegen alle verwachtingen in achter zich, in België verschalkte hij Bottas knap bij de herstart en in Italië vloog hij. Door betrouwbaarheidsproblemen moest hij echter genoegen nemen met een vijfde plaats in het kampioenschap.
7,55
33 Max Verstappen (6e met 168 punten)
Waar de buitenwacht hem voor het seizoen titelkansen had toegedicht, kon hij die verwachtingen in de langzame en onbetrouwbare Red Bull totaal niet waarmaken. Zijn bloed bereikte het kookpunt toen hij voor eigen publiek in België voor de vijfde keer met een mechanisch defect de strijd moest staken. Daarnaast was hij ook nog buiten zijn schuld bij twee startongevallen betrokken. Het betekende dat hij van juni tot en met september amper punten scoorde. Pas in de slotfase van het seizoen kon hij aan eerherstel doen door twee races te winnen. Hoewel het hem niet verder bracht dan een zesde plek in het kampioenschap, kan hij 2018 daardoor met vertrouwen tegemoet zien.
7,90
Force India-Mercedes (4e met 187 punten)
Een opmerkelijke metamorfose maakte het team van Force India door. De grijze bolides werden vlak voor de eerste race roze gespoten. Langzamer werden de barbieauto’s er niet door: doorgaans voerden ze de middenmoot aan. Dankzij een perfecte betrouwbaarheid kon het team niet minder dan 16 dubbele puntenfinishes laten noteren; dat is zelfs nog meer dan waar Ferrari toe in staat was. Het hadden er zelfs nog meer kunnen zijn als de coureurs elkaar in Azerbeidzjan en België niet in de wielen hadden gereden. Met 187 punten overtrof Force India recordjaar 2016, toen er 173 punten werden gepakt.
8
11 Sergio Pérez (7e met 100 punten)
Na drie jaar Nico Hülkenberg als teamgenoot te hebben gehad, kreeg hij nu te maken met Esteban Ocon. Hoewel het duo elkaar aanvankelijk goed aanvulde, sloeg de vlam in Canada in de pan toen hij niet aan de kant wilde gaan voor zijn jongere teammaat. Het gevolg was dat Vettel ze inrekende. Vervolgens ging het in Azerbeidzjan en België helemaal mis en kleunden de roze bolides in volle vaart op elkaar. Het had uiteindelijk weinig consequenties voor het klassement en met 100 punten uit 20 races deed hij het een fractie beter dan vorig jaar, toen hij 101 punten uit 21 races haalde. Alleen die gebruikelijke podiumplaats ontbrak dit jaar.
7,10
31 Esteban Ocon (8e met 87 punten)
Het grootste compliment voor zijn racetalent kreeg hij indirect van teammaat Pérez, die in de races doorgaans alle bevelen vanaf de pitmuur glashard negeerde om maar als voorste Force India over de streep te komen. Na eind 2016 een paar races naast Wehrlein voor het inmiddels failliete team van Manor te hebben gereden, was de Mexicaan een echte test. In het begin van het seizoen kon hij zijn ervaren teammaat met moeite volgen, maar naarmate het seizoen vorderde, werden de rollen langzaam omgedraaid. Met achttien puntenklasseringen mag Ocon terugkijken op een uitermate succesvol eerste volledige seizoen.
6,90
Williams-Mercedes (5e met 83 punten)
Na drie jaar lang langzaam naar de middenmoot te zijn weggegleden, hoopte Williams de reglementswijzigingen te kunnen aangrijpen om weer een sprong te kunnen maken. Dat is niet gebeurd. Het team presteerde in 2017 ongeveer op het matige niveau van eind 2016. Dat deed het team wel zonder stercoureur Valtteri Bottas, die te elfder ure door Mercedes werd overgenomen. Het betekende dat Massa van zijn pensioen terug mocht komen om nieuwkomer Lance Stroll wegwijs te maken. Mede door de matige rijdersbezetting beleefde Williams zijn slechtste jaar sinds de invoering van de turbomotoren.
5
19 Felipe Massa (11e met 43 punten)
Ogenschijnlijk beleefde Massa geen al te best jaar, want hij werd zelfs bijna afgetroefd door zijn debuterende teamgenoot. De cijfertjes bedriegen hierbij wel een beetje, want Massa was het hele seizoen de snellere van de twee en was zonder pech ver boven zijn teammaat in het kampioenschap geëindigd. Het kwalificatieduel loog er niet om: 17-2 in het voordeel van de veteraan, die gemiddeld acht tienden sneller was. Door een zwaarbevochten zevende plaats voor eigen publiek nam hij met een opgeheven hoofd afscheid van de Formule 1 en dat had hij een jaar geleden waarschijnlijk niet durven denken.
7,11
18 Lance Stroll (12e met 40 punten)
Een echt sterke indruk liet hij niet achter in zijn eerste races, al was het niet zo heel gek dat de vicewereldkampioen van 2008 in het begin van het seizoen blokjes om hem heen reed. Nadat hij in Canada wat toevallig twee puntjes bij elkaar had geharkt, sloeg hij in het Azerbeidzjaanse slagveld zijn slag door op het podium te eindigen. Hij redde daarmee zijn seizoen. Hoewel hij het op zaterdag nooit zo voor elkaar leek te hebben, kon hij Massa in de races vaak behoorlijk goed volgen. In de laatste races zakte hij echter weer door de ondergrens. Hopelijk brengt Robert Kubica hem volgend jaar de fijne kneepjes van het vak bij.
5,55
Renault (6e met 57 punten)
De vijfde plaats in het constructeurskampioenschap was aanvankelijk het doel van de Fransen. Een bescheiden doel, aangezien de fabrieksteams van Mercedes en Ferrari de Formule 1 domineren. Het was ook zeker mogelijk geweest als betrouwbaarheidsproblemen geen roet in het eten hadden gegooid en als het team twee rijders had gehad die punten konden scoren. Pas aan het eind van het seizoen, toen het team zijn zinnen had gezet op de zesde plaats van Toro Rosso, werd het menens. Sainz werd bij Toro Rosso losgeweekt, waarna het klantenteam op de valreep verslagen werd. Het verdient niet de schoonheidsprijs, maar daar maalt l’équipe de Cyril Abiteboul niet om.
6
27 Nico Hülkenberg (10e met 43 punten)
Hoewel hij op de startopstelling vaak in de buurt van zijn oude werkgever was te vinden, wilde het in de races vaak niet zo lukken. Maar al te vaak viel hij in de race terug ten opzichte van zijn kwalificatiepositie, waardoor hij maar acht keer in de punten eindigde. En dat terwijl hij ook een aantal echt goede races had, zoals in Engeland en Abu Dhabi, waarin hij achter de topteams zesde werd. Helaas stonden daar ook beduidend mindere optredens tegenover, zoals in Oostenrijk en Maleisië, waar zijn strategie voor geen meter klopte.
7,15
30 Jolyon Palmer (17e met 8 punten)
Waarom Renault hem zo lang de hand boven het hoofd heeft gehouden, is wel het grootste mysterie van 2017. Werd in de kwalificatie volkomen verpletterd door zijn teamgenoot en deed er maar liefst veertien races over om zijn eerste WK-punten te scoren, iets waar zijn vervanger Sainz welgeteld één race voor nodig had.
5,63
Toro Rosso-Renault (7e met 53 punten)
Wat voelde het team van Toro Rosso zich bekocht na afloop van de laatste race van het seizoen. Nadat motorleverancier Renault eerst al stercoureur Sainz had overgenomen, leek het wel alsof ze als wisselgeld een partij inferieure motoronderdelen ontvingen. Keer op keer gingen de Renault-motoren de lucht in. Het betekende dat het team, dat Pierre Gasly en Brendon Hartley aan het eind van het seizoen liet debuteren, maar één puntje uit de laatste zes races pakte, nota bene gescoord door Kwjat, die na anderhalf jaar onderpresteren de deur werd gewezen. Met twee onervaren rijders en de vreselijke Honda-motoren gaat het B-team van Red Bull zware tijden tegemoet.
6
55 Carlos Sainz (9e met 54 punten; 48 voor Toro Rosso, 6 voor Renault)
Het is dat Toro Rosso het grootste gedeelte van het seizoen een beroep kon doen op Sainz, anders had het seizoen er wel heel donker uitgezien voor het voormalige team van Minardi. Hoewel hij in de kwalificatie nauwelijks sneller was dan Kwjat, was hij dat in de race wel. Door toe te slaan op de circuits die de Toro Rosso goed zouden moeten liggen, zoals Monaco en Singapore, scoorde hij in zijn eentje 90% van de punten van het team. Daar stond overigens wel tegenover dat hij in Bahrein en Canada wat minder handig bezig was en dat hij de hoge heren van Red Bull op hun teentjes trapte door openlijk met andere teams te flirten.
6,60
26 Daniïl Kwjat (19e met 5 punten)
Is sinds zijn degradatie naar het team van Toro Rosso geen schim van zichzelf meer. Bakte er vorig jaar al niks van, maar kreeg dit jaar desondanks een nieuwe kans. Die greep hij niet aan. Slechts vijf WK-puntjes wist hij in vijftien races in de wacht te slepen, toen had Toro Rosso wel genoeg gezien. Zijn carrière lijkt erop te zitten.
5,93
Pierre Gasly en Brendon Hartley hebben te weinig races gereden om een oordeel te kunnen vellen.
Haas-Ferrari (8e met 47 punten)
Een solide tweede seizoen voor Haas, dat het puntentotaal van vorig seizoen wist te verbeteren. Toch is het gat naar het hoofdteam van Ferrari nog altijd levensgroot. Al twee seizoenen lang worstelt het Amerikaanse team met de remmen, al lijkt het erop dat het probleem wellicht tussen het stuur en de benzinetank zit.
6
8 Romain Grosjean (13e met 28 punten)
Was natuurlijk de eerste coureur die in de natte kwalificatie in Italië zijn wagen in de muur gooide, waarna de kwalificatie urenlang werd stilgelegd. Vooral in de tweede seizoenshelft stapelde hij fout op fout en viel hij vooral op om zijn gezeur en gedrein over de boordradio. Daar stond tegenover dat hij in sommige races bloedsnel was, waardoor hij toch nog een heleboel punten scoorde. Vooral in Oostenrijk was hij goed, maar waarom had hij zulke weekends niet vaker?
6,15
20 Kevin Magnussen (14e met 19 punten)
Is zonder twijfel een van de agressiefste coureurs en daarmee bijna de complete tegenpool van zijn teammaat. Had het daardoor wel vaak aan de stok met andere coureurs, die zich vaak terecht beklaagden over zijn te wilde verdedigingsacties. Maakte aan de andere kant door zijn agressieve rijstijl wel veel plekken goed bij de start, zodat hij zich revancheerde voor zijn vaak wat matige kwalificaties. Behaalde desondanks niet echt een aansprekend resultaat.
6,00
McLaren-Honda (9e met 30 punten)
Na een opleving in 2016 is McLaren weer terug bij af. Net als in 2015 werd McLaren negende in het kampioenschap en dat betekende het einde van de samenwerking met Honda. Volgend jaar gaat McLaren met Renault in zee. Een verbetering ten opzichte van de Honda die ze de afgelopen drie jaar hadden, maar een hele verslechtering ten opzichte van de Mercedes die ze in de decennia daarvoor hadden. Een duidelijk teken dat ze gegokt en verloren hebben door blind op Honda in te zetten. Hoe kan een team als McLaren zo dom zijn, vraag je je dan af.
3
14 Fernando Alonso (15e met 17 punten)
De klok tikt steeds meer in het nadeel voor de wereldkampioen van 2005 en 2006, die vanwege de onkunde van Honda weer drie jaar kwijt is geraakt. Kwam niet verder dan een zesde plek in Hongarije, zo’n seizoen had hij. Moet hopen dat Renault zijn zaakjes voor elkaar heeft voordat hij in een bejaardentehuis zit.
8,11
2 Stoffel Vandoorne (16e met 13 punten)
Verdient lof voor het feit dat hij zo dicht in de buurt van Alonso bleef. In de kwalificatie kon hij niet aan het tempo van zijn kopman tippen, maar in de races kon hij aardig meekomen. Hoogtepunt van het jaar was zijn optreden in Maleisië, toen hij knap als zevende eindigde en eigenhandig de Williams’ versloeg.
6,60
Sauber-Ferrari (10e met 5 punten)
Door het wegvallen van het Manor-team is Sauber, zoals verwacht, op de laatste plaats geëindigd. De laatste jaren is Sauber vooral bezig geweest met overleven. Voor dit seizoen wilde het team bijvoorbeeld per se met de Ferrari-motor van vorig jaar rijden, want dan hoefden ze de auto niet meer om de nieuwe motor heen te ontwerpen. Zoals verwacht vielen de blauwe bolides gedurende het seizoen steeds verder terug. De samenwerking met Alfa Romeo is daarom ook het eerste positieve nieuws in lange tijd.
5
Pascal Wehrlein (18e met 5 punten)
Haalde in zijn eentje de punten voor Sauber binnen, maar kon daarnaast niet echt overtuigen. Zijn niet al te hoog aangeschreven teamgenoot Ericsson kon hem in de kwalificatie redelijk bijbenen en was in de races geregeld de snellere. Nadat hem voor het seizoen al een eventuele promotie naar Mercedes door de neus geboord werd, moet hij vrezen dat het na dit jaar weleens einde oefening kan zijn.
6,50
Marcus Ericsson (20e met twee elfde plekken)
Slaagde er als enige vaste coureur niet in punten te scoren, maar kwam dichtbij in de races waarin zijn teammaat wel punten scoorde. In Spanje had hij bijvoorbeeld pech met de virtuele safetycar en in Azerbeidzjan moest hij in de slotfase van de race zijn plek afstaan. Lijkt zich volgend jaar te mogen bewijzen ten opzichte van Leclerc.
6,30
Misschien nog leuk om mijn rangschikking te vergelijken met de uitkomsten van het model van F1 metrics (https://f1metrics.wordpress.com/2017/12/05/2017-f1metrics-end-of-season-report/; rangschikkingen tussen haakjes).
1. Hamilton (4)
2. Alonso (3)
3. Verstappen (6)
4, Vettel (2)
5. Ricciardo (5)
6. Hülkenberg (10)
7. Massa (18)
8. Pérez (9)
9. Bottas (12)
10. Ocon (11)
11. Hartley (-)
12. Räikkönen (19)
12. Vandoorne (7)
12. Sainz (1)
15. Wehrlein (8)
16. Gasly (21)
17. Ericsson (13)
18. Grosjean (14)
19. Magnussen (17)
20. Kwjat (16)
21. Palmer (20)
22. Stroll (15)
Hoewel mijn rapportcijfers vooral een beeld schetsen welke indruk een rijder tijdens het weekend heeft achtergelaten en het model puur gebaseerd is op de behaalde resultaten, komen de waarderingen in grote lijnen overeen. Er zijn echter wat uitzonderingen.
Sainz staat bij mij in de middenmoot en in het model op de eerste plaats. Dat komt voornamelijk doordat Kwjat na zijn degradatie naar Toro Rosso als een krant reed. Daarvoor had Kwjat nog goede resultaten behaald ten opzichte van Ricciardo, die op zijn beurt goede resultaten had ten opzichte van Vettel. Geen wonder dat Sainz het goed doet in dergelijke modellen. Zijn prestaties ten opzichte van Hülkenberg waren minder indrukwekkend en suggereren dat de twee coureurs redelijk aan elkaar gewaagd zijn. Dat komt in mijn rangschikking beter tot uitdrukking.
Massa staat in het model heel laag omdat hij Stroll amper de baas was. Dit komt voornamelijk door Strolls derde plaats in Azerbeidzjan, waar Massa uitviel. Zoals F1 metrics opmerkt: “The model excludes the bad luck of Massa not finishing, but doesn’t repay his lost podium.” Massa was Stroll het hele jaar de baas, vooral in de kwalificatie. Dat heb ik in mijn rapportcijfers mee laten wegen (ik ben verder echt geen fan van Massa).
Räikkönen staat eveneens heel laag in het model. Voorheen was hij altijd een middenmoter in de modellen, maar in het nieuwe model wordt ook de invloed van leeftijd en ervaring meegenomen, waardoor hij genadeloos door het ijs zakt. Als Räikkönens rang echt is, geeft het wel aan dat de coureurs elkaar niet veel ontlopen, want echt superslecht was Räikkönens seizoen ook weer niet (hij stond toch maar mooi op pole in Monaco).
Het omgekeerde geldt voor Vandoorne, maar ik vond zijn prestaties moeilijk in te schatten. In het begin was hij nogal matig, maar uiteindelijk zette hij Alonso een paar keer te kijk en dat is niet iedereen gegeven.
Wehrlein doet het in het model ook beter dan in mijn ranglijst. Zijn uitmuntende achtste plaats in Spanje verklaart zijn hoge waardering. In het gemiddelde rapportcijfer klinkt die ene race veel minder door.