Hoe Ferrari zichzelf in een hoek schilderde

Hoezeer de Formule 1 de afgelopen jaren is veranderd, bewijst de Grand Prix van Spanje wel. Waar de race in het begin van het Pirelli-tijdperk nog spektakel en verrassingen opleverde (hallo Pastor Maldonado!), kon Lewis Hamilton dit jaar de race volledig domineren.

De Grand Prix van Spanje is de laatste jaren niet de gelukkigste race geweest voor Ferrari. Vorig jaar verloor Vettel de zege wat ongelukkig en het jaar ervoor kaapte een destijds achttienjarig ventje de zege voor Ferrari’s neus weg. De laatste Ferrari-zege in Spanje dateert uit 2013, toen nog met Alonso.

Destijds had de Spanjaard niet minder dan vier bandenwissels nodig om de race winnend af te sluiten. Dat was toen niet uitzonderlijk: in de top 5 had alleen runner-up Räikkönen genoeg aan drie bandenwissels. De Pirelli’s hadden enorm te lijden in de vele hogesnelheidsbochten van Circuit de Barcelona-Catalunya.

Dit jaar was het een heel ander verhaal, met dank aan een nieuwe asfaltlaag die deze winter gelegd werd. Het nieuwe asfalt was zo glad dat de banden amper nog sleten, dus nam Pirelli zachtere compounds dan vorig jaar mee. Het probleem was alleen dat het zachtste compound, de rode band, niet werkte, dus nam iedereen behalve Alonso zijn toevlucht tot de gele en witte band.

Na de kwalificatie zat Mercedes op rozen, met Hamilton op pole en Bottas naast hem op de eerste startrij. Hoewel Vettel maar iets meer dan een tiende op Hamilton hoefde toe te geven, was zijn snelste tijd slechts goed voor een derde plaats.

In de race was het verschil tussen Mercedes en Ferrari nog groter. Vettel wist Bottas bij de start nog te pakken, maar daarna liep Hamilton hard bij hem weg. Het werd gauw duidelijk dat Ferrari zich kon gaan richten op het behouden van de tweede plaats, omdat ook Bottas sneller leek dan Vettel. Omdat inhalen nagenoeg onmogelijk was, bleven de posities echter ongewijzigd.

Ferrari was klaarblijkelijk van mening dat een undercut van Bottas de enige bedreiging was voor Vettels tweede plek, dus haalden de Italianen Vettel als eerste in de kopgroep naar de pits. Het bleek een onhandige zet te zijn, want Vettel werd na zijn stop eerst nog een paar ronden door Magnussen opgehouden. Doordat Bottas een trage stop had, bleef het slippertje zonder gevolgen, of althans, daar leek het op.

Na de pitstops was alles weer bij het oude, dus leek het erop dat Vettel nog op gepaste afstand van Hamilton als tweede zou eindigen. Toen de virtuele safetycar de baan op kwam na het stilvallen van Ocon, dook de Duitser echter tot verbijstering van iedereen opnieuw de pits in. “We hadden geen andere keuze, de banden hadden het niet tot het einde van de race gehouden”, legde hij naderhand uit. Daarmee toonde hij de onkunde van de Ferrari-strategen aan, want door zijn extra stop verloor hij natuurlijk het duel met Bottas. Daar bleef het niet bij. Doordat zijn stop een paar tellen langer duurde dan normaal, verloor hij ook nog een plek aan Verstappen.

Rondetabel van de race.

Bottas bleef ondertussen rustig op zijn oude bandjes doorrijden en werd zonder al te grote problemen tweede. Na afloop was hij dan ook positief verrast door de banden. Vettel kon daarentegen op zijn nieuwe banden amper in het spoor van Verstappen blijven en eindigde teleurstellend als vierde.

Net zo teleurstellend als het resultaat was de racepace van de Ferrari. Waar Hamilton natuurlijk de snelste coureur was, waren ook Bottas (+0,29) en Verstappen (+0,38) sneller dan Vettel (+0,43). Räikkönen (+0,54) was op zijn beurt iets sneller dan de grillige Ricciardo (+0,63), die in de slotfase supersnelle rondjes afwisselde met hele trage ronden.

De middenmoot werd ook nu weer op grote achterstand gereden. De duidelijke winnaar in de middenmoot was Magnussen (+1,48), gevolgd door Alonso (+1,85) en Sainz (+2,08). Ocon (+2,12) was tot aan zijn uitvallen sneller dan Pérez (+2,32), die in de openingsfase door Vandoorne (+2,38) werd opgejaagd.

De staart wordt gevormd door Hartley (+2,60), Leclerc (+2,64), Stroll (+2,66), Ericsson (+3,02) en de grillige Sirotkin (+3,27), die ogenschijnlijk veel tijd verloor als hij aan de kant moest voor de leiders.

Dat levert de volgende rangschikking op:
1. Mercedes
2. Red Bull +0,4
3. Ferrari +0,4
4. Haas +1,5
5. McLaren +1,9
6. Renault +2,1
7. Force India +2,1
8. Toro Rosso +2,6
9. Sauber +2,6
10. Williams +2,7

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *