Hoe Hamilton toch nog in Italië won

Een front-row lockout leverde Ferrari voor eigen publiek slechts één podiumplaats op, terwijl uitgerekend persona non grata Lewis Hamilton de race won: heel veel slechter kon de zondagmiddag niet voor de tifosi verlopen. Hoe konden ze zo’n riante uitgangspositie nog verspelen?

De Grand Prix van Italië is een belangrijke race voor Ferrari. De druk om op het bloedsnelle circuit van Monza te presteren is torenhoog en vaak begint hier het paniekvoetbal als blijkt dat de titel weer te hoog gegrepen is. Daar is dit jaar vooralsnog nog geen sprake van. De auto is goed genoeg, ondanks dat Mercedes beide kampioenschappen aanvoert.

De kwalificatie zorgde voor gemengde gevoelens bij Ferrari. De eerste startrij was wel leuk, alleen jammer dat de verkeerde coureur op pole stond! Hoewel Vettel er niet zo veel over kwijt wilde, was het aan alles te zien dat hij absoluut niet blij was dat hij in de kwalificatie geklopt was door zijn bijna acht jaar oudere teamgenoot.

Het deed ook een beetje vreemd aan dat Räikkönen en niet Vettel in de kwalificatie het voordeel van de slipstream kreeg. Volgens Vettel hanteerden ze hetzelfde principe als Red Bull: de ene race krijgt de ene coureur het voordeel van de slipstream en in de andere race de andere. Dat was opmerkelijk eerlijk te noemen voor een team dat het concept van een tweede rijder zo’n beetje heeft uitgevonden. Het riep ook de vraag op of het niet slimmer was geweest om de coureurs elkaar om beurten een slipstream te geven.

Als Vettel had gedacht dat Räikkönen hem er bij de start wel even langs zou laten, dan kwam hij bedrogen uit. Räikkönen hield de deur hermetisch gesloten, waarna Hamilton in de tweede chicane een opportunistische inhaalactie buitenom bij Vettel waagde. Het was een riskante actie, omdat de chicane dusdanig krap is dat er maar een auto tegelijk door kan, dus raakten de twee elkaar. Vettel raakte met zijn rechter voorwiel de flank van de Mercedes. Kennelijk was hij dusdanig bezig verder contact te vermijden dat hij spinde en heel ver terugviel. Zijn race was daardoor dus al naar de knoppen voordat ‘ie goed en wel onderweg was…

De enige hoop van Ferrari was dat Räikkönen punten van Hamilton kon afpakken. Het leek erop dat de Fin zich nog eens extra in de kijker wilde rijden nu de geruchten dat Leclerc volgend jaar zijn plaats inneemt steeds sterker worden. In het begin van het seizoen leek een contractverlenging immers nog een formaliteit, maar na een hoop matige optredens en een wereldtitel die steeds verder uit zicht raakt, lijkt de Fin het kind van de rekening te worden. In ieder geval spreidde hij een vechtlust tentoon die we al een hele tijd niet meer van hem gezien hadden door de plek die hij bij de herstart aan Hamilton had verloren direct weer te heroveren. De Kimi Räikkönen-show kon gaan beginnen!

Nou nee. In het vervolg bleef Hamilton moeiteloos in het kielzog van de Ferrari rijden. Hoewel de wereldkampioen duidelijk sneller was, was het niet genoeg om de Fin ook te passeren, dus was het wachten op de pitstops. In de twintigste ronde renden de monteurs van Mercedes naar buiten. Ferrari zag de bui al hangen en reageerde meteen door Räikkönen naar binnen te halen. Hamilton reed de pits vervolgens gewoon voorbij. Ferrari was erin getrapt.

Eenmaal verlost van de Ferrari voor zijn neus verhoogde Hamilton het tempo. Uit angst voor een overcut instrueerde Ferrari Räikkönen om meteen vol te pushen. De Fin gehoorzaamde en ging op nieuwe banden sneller dan Hamilton, wiens banden het moordende tempo maar heel kort konden volhouden.

Het uitvallen van Ricciardo deed de Mercedes-harten even sneller kloppen, maar nadat duidelijk werd dat de race niet geneutraliseerd zou worden, werd Hamilton ook naar de pits gehaald. Räikkönen was inmiddels naar de staart van Bottas gereden. De Finse Mercedes-coureur had lange tijd vastgezeten achter Verstappen en bleek een onneembare horde voor Räikkönen te zijn, die Hamilton al gauw in zijn kofferbak had.

Echt nodig had Hamilton de hulp van zijn teamgenoot overigens niet, want ook zonder zijn wingman had hij het gat naar Räikkönen wel dichtgereden. Bottas dook met nog een derde van de raceafstand te gaan de pits in, waarna hij Verstappen het leven weer zuur ging maken. Räikkönens banden zaten inmiddels onder de blaren, wat duidelijk een gevolg was van het hoge tempo dat hij kort na zijn stop aan de dag had gelegd. Hamilton was veel sneller en in de 45e ronde gebeurde dan het onvermijdelijke toen Hamilton de Fin voor de eerste chicane inhaalde.

De voor brandstoflast gecorrigeerde rondetijden van Hamilton (grijs) en Räikkönen (rood). De opgevulde cirkeltjes geven de ronden aan waarin de coureurs echt pushten en de stippellijnen geven de gemodelleerde rondetijden aan.

Räikkönen reed op zijn beurt in een langzaam tempo naar de finish. Zijn tweede plek kwam niet meer in gevaar, wat vooral kwam doordat Bottas Verstappen nog steeds niet voorbij was. Nou ja, op papier was hij dat wel, omdat Verstappen voor te agressief verdedigen een tijdstraf van 5 seconden had gekregen, waardoor hij zelfs nog terugviel tot achter Vettel.

Rondetabel van de race. Klik op de afbeelding voor een vergroting.

De Duitser vertelde naderhand dat hij was geschrokken van de schade die zijn bolide bij de start had opgelopen. Ondanks de schade was hij in staat een puike inhaalrace te rijden. Zijn racetempo was zelfs behoorlijk indrukwekkend te noemen. Volgens de analyse van de rondetijden was hij zelfs sneller dan Räikkönen, die met een gave auto aan de race deelnam.

De snelste man in de race was uiteraard Hamilton, gevolgd door Bottas (+0,16), die in de spaarzame ronden waarin hij vrij baan had een behoorlijk tempo wist te rijden. Vettel (+0,33) was zoals gezegd sneller dan Räikkönen (+0,38), die inderdaad geen bijster indrukwekkend tempo reed. Daar moet overigens wel bij worden aangetekend dat zijn strategie hem ook niet geholpen zal hebben.

Best of the rest was Verstappen (+0,77), voor de verrassend snelle Pérez (+1,09), die vanuit de achterhoede oprukte tot aan de staart van teamgenoot Ocon (+1,25). Ricciardo (+1,17) had het tempo weer niet en reed een weinig sprankelende inhaalrace toen plotseling de koppeling de geest gaf. Grosjean (+1,47) hield de Force India’s knap achter zich en had alle reden om teleurgesteld te zijn over zijn diskwalificatie.

De staart begint bij Sainz (+1,84), die de Force India’s in de race moest laten gaan en nog wat puntjes veiligstelde. Hij was niet veel sneller dan de Williams’ van Sirotkin (+1,95) en Stroll (+2,04). De witte brigade scoorde door de diskwalificatie van Grosjean zowaar met beide auto’s punten. Ook Vandoorne (+2,03) kon tevreden zijn met zijn racepace.

Hülkenberg (+2,05) reed vanwege zijn gridstraf nogal voor spek en bonen mee. Hij wisselde in de eerste ronden banden en reed door de pitstops van anderen heel even in de punten, maar moest daarna nog een keer banden wisselen en eindigde in de achterhoede. Leclerc (+2,11) had de snelheid van eerder dit seizoen ook niet, terwijl Gasly (+2,25) zich bekloeg over akkefietjes met Alonso en Ricciardo, waardoor zijn wagen beschadigd raakte en hij naar de staart van het veld afzakte. Ook geen geluk was er voor birthday-boy Ericsson (+2,26), die alleen Magnussen (+3,04) achter zich wist te houden. De Deen verloor zeeën van tijd door een akkefietje bij de herstart, waarna hij om de een of andere reden op de allerhardste banden op pad werd gestuurd, waardoor hij nooit meer snel was. Alonso (+3,08) reed maar een (enigszins) representatieve ronde voordat zijn wagen de geest gaf.

Daarmee is de rangorde van de teams als volgt:
1. Mercedes
2. Ferrari +0,3
3. Red Bull +0,8
4. Force India +1,1
5. Haas +1,5
6. Renault +1,8
7. Williams +2,0
8. McLaren +2,0
9. Sauber +2,1
10. Toro Rosso +2,2

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *