Ongeslagen!

Afgelopen zaterdag speelde ik de laatste partij van dit competitieseizoen. Na 35 zetten werd de vredespijp gerookt, waardoor ik mijn achtste remise van het seizoen binnenhaalde. Inclusief een totaal krankzinnige overwinning tegen Paul Keres scoorde ik dus 5 uit 9, waarmee ik teamtopscorer werd, maar belangrijker was dat ik ongeslagen bleef. Dat had ik nog niet eerder in de externe competitie gepresteerd. Lees verder “Ongeslagen!”

Nu nog de openingen goed leren spelen…

Het competitieseizoen 2018-2019 is tot dusver goed voor mij verlopen met een score van 4½ uit 8, wat betekent dat ik in ieder geval 50% ga scoren. Dat is een puike score aan de hogere borden in de tweede klasse, maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat er ook het nodige geluk bij kwam kijken. In de wedstrijd tegen de Kennemer Combinatie was het niet anders. Lees verder “Nu nog de openingen goed leren spelen…”

De reeks is doorbroken

Ik weet niet wat het toch is met deze tijd. Alles lijkt zo traag te gaan. Of het nou het huis van m’n ouders, de reparatie van mijn fiets, de bezorging van een boek vanuit het Verdeelde Koninkrijk of het regelen van een datum van de verdediging van mijn proefschrift is: alles duurt veel en veel te lang. Lees verder “De reeks is doorbroken”

Slechte partij, goed resultaat

Het voorbereiden in de tweede klasse valt nog niet mee. Van de meeste spelers zijn weinig partijen te vinden, en de partijen die in de databases terecht zijn gekomen, dateren doorgaans uit de vorige eeuw. Dit in schril contrast tot de meesterklasse, waar de recente partijen voor het oprapen liggen. Lees verder “Slechte partij, goed resultaat”

De constantheid zelve

Een spannende partij was het zeker. Spectaculair ook, met een dameoffer. Het publiek was ongetwijfeld de grote winnaar, terwijl de spelers slechts de punten deelden. Zelf baalde ik een beetje van het resultaat, omdat ik voor m’n gevoel kansen had gemist. Mijn geluk was dat het voor het teamresultaat niet meer bleek uit te maken. Lees verder “De constantheid zelve”

Een fantastisch jaar

Opgelucht en tevreden stapten we op 21 april 2005 ruim voor middernacht de Hilversumse school uit. De overwinning op HSG 3 betekende dat we naar de landelijke competitie gepromoveerd waren met BSG 2. Niemand kon toen bevroeden dat we dertien seizoenen op rij in de kelder van de KNSB-competitie zouden spelen. Deze maand kwam daar een eind aan. BSG 2 gaat het een niveautje hoger proberen. Lees verder “Een fantastisch jaar”

Twee op een rij!

Inmiddels is het kandidatentoernooi volop aan de gang. Na twee ronden staan Kramnik, Caruana en Mamedyarov aan kop. Vooral laatstgenoemde was goed op dreef door met zwart Karjakin te verslaan. De overige besliste partijen werden allemaal door wit gewonnen. Zelf was ik ook altijd een echte witspeler, maar daar is de laatste jaren weinig meer van overgebleven. Na een mager 2017 wist ik afgelopen zaterdag voor de tweede keer op rij met zwart te winnen. Lees verder “Twee op een rij!”