Morgen begint week 27 van 2021. Hieronder de artikelen voor komende week en een korte persoonlijke noot bij de herpublicaties van de bijna afgelopen week.
28 juni: King Loek weer Internetschaakkampioen (28 juni 2014)
In 2009 was ik van de partij bij de eerste voorrondes van het NK Internetschaak. Vier keer probeerde ik me voor het kampioenschap te plaatsen, zonder ook maar enigszins in de buurt te komen. De schaamte was zo groot dat ik pas vijf jaar later weer mee durfde te doen. Hoewel ik nog steeds weinig had in te brengen, won ik wel bijna van Roger Meng, dus kon ik er nog met een goed gevoel op terugkijken. Op de grote dag zelf was ik een van de enthousiaste toeschouwers en kon ik meegenieten hoe King Loek Erwin l’Ami in de finale na harde strijd op zijn rug legde.
29 juni: Hoelang gaat dit nog goed? (29 juni 2014)
In 2014 gooide het Nederlands Elftal hoge ogen op het WK Voetbal. Maar toch: na de denderende overwinning tegen Spanje ging het allemaal behoorlijk lastig en stroperig. Na de ontsnapping tegen Mexico vroeg ik me daarom af hoelang het nog goed zou gaan. “Until the end, Jesper!”, reageerde iemand toen enthousiast. Het mocht niet zo zijn. Argentinië versperde de weg naar de finale. Dan kun je beter nog in de achtste finales uitgeschakeld worden…
30 juni: Kampioenen!! (30 juni 2011)
In het seizoen 2010-2011 probeerden we met BSG onze titel in de Internetclubcompetitie te prolongeren. In de finale moesten we afrekenen met Charlois Europoort en De Eenhoorn. Eerstgenoemde team hadden we begin juni al verslagen. Daarna wachtte De Eenhoorn. Op een benauwd warme avond verloren we die wedstrijd nipt, maar omdat De Eenhoorn van Charlois had verloren, was er weinig aan de hand. We moesten de laatste ronde tegen het tweede team van de Eenhoorn gewoon ruim winnen. En zo geschiedde. Onder toeziend oog van Pascal L., die de partijen live becommentarieerde, wonnen we met de onwaarschijnlijke score van 15-1. Daarmee was de tweede titel een feit. Het was meteen ook de laatste wedstrijd die we in de Internetclubcompetitie hebben gespeeld. Aan al het goede komt helaas een eind…
1 juli: Pirelli verknalt het (1 juli 2013)
In 2011 nam Pirelli de rol van Bridgestone over als bandenleverancier in de Formule 1. Hun taak was om banden te produceren die snel sleten, om te voorkomen dat races in bloedeloze optochten veranderden. Dat had Pirelli goed in z’n oren geknoopt, maar in 2013 werd duidelijk dat ze te ver waren gegaan. Nadat in de wintertests her en der banden uit elkaar klapten, was het in Engeland helemaal raak. Niet minder dan vier banden knalden op volle snelheid uit elkaar. Als reactie daarop besloot Pirelli in allerijl stevigere banden mee te nemen naar de volgende races. Het resultaat is bekend: in de tweede seizoenshelft won Vettel alle races.
2 juli: Ferrari dominant, Spyker diep triest (2 juli 2007)
In de doodsaaie Grand Prix van Frankrijk van 2007 verzorgde Christijan Albers het enige memorabele moment door bij een pitstop veel te vroeg te vertrekken en de brandstofslang mee te sleuren. Het was een blunder die Albers toch al niet goed kon gebruiken, omdat zijn debuterende teamgenoot Adrian Sutil hem doorgaans het snot voor ogen reed. Kort na de Britse Grand Prix een week later werd Albers door Spyker op straat gezet.
3 juli: Een dage Soest (3 juli 2012)
Vanwege de finale van het EK Voetbal was ik negen jaar terug met een hoop vrienden en bekenden bij Pascal L. op bezoek. Na een dagje schaken, voetballen, pizza’s eten en Kolonisten van Catan spelen, was het dan ’s avonds tijd voor de voetbalwedstrijd. Die stelde niets voor, want de Italianen werden volkomen in de pan gehakt. Laten we voor Rafael van der Vaart hopen dat het dit jaar in de halve finale andersom zal zijn, want die Spanjaarden stellen dit toernooi echt niks voor. Zelfs tegen tien Zwitsers kregen ze ‘m d’r niet in.
4 juli: Minder teams, meer spektakel (4 juli 2016)
Het EK Voetbal van 2016 was het saaiste eindtoernooi dat ik ooit heb gezien. Wat een afbraakvoetbal! Aan de andere kant was het ook interessant dat er weinig grote zeges waren in de voorrondes, ondanks dat er meer zwakke broeders meededen (het aantal teams was uitgebreid van 16 naar 24 en Nederland zat er niet bij…). Pas in de knock-outfase kwam het toernooi een beetje tot leven, maar dat Portugal de finale door een doelpunt in de verlenging van Frankrijk won, was tekenend voor het toernooi. Het was niks en het werd ook niks.
Dan nu de artikelen voor komende week:
5 juli: Bottas wint, Hamilton baalt en Red Bull faalt (5 juli 2020)
6 juli: Lucas van Foreest Nederlands kampioen (7 juli 2019)
7 juli: Hamilton oppermachtig, Ferrari diep triest (7 juli 2008)
8 juli: Na regen komt geen zonneschijn (8 juli 2012)
9 juli: Soest wint revanchevoetbalmatch van Amersfoort (9 juli 2010)
10 juli: Weer vier jaar wachten… (10 juli 2014)
11 juli: Sizzels verjaardag (11 juli 2007)
