Waarom de Grand Prix van Rusland nooit spectaculair wordt

Zo’n anticlimax als Oostenrijk 2001 of 2002, waarin Rubens Barrichello Michael Schumacher vlak voor de finishlijn liet passeren, was de teamorder van Mercedes in Rusland niet, maar desondanks werd er nog veel over nagepraat, ook omdat er verder weinig gebeurde op het Russische asfaltlint. Voor de vijfde keer op rij liet het spektakel op het Sotsji Awtodrom te wensen over.

Echt heel erg is de Russische publiek de afgelopen jaren niet vermaakt. De eerst drie jaren (2014-2016) domineerde steeds een Mercedes omdat de andere pech had of zichzelf buitenspel zette. Vorig jaar was er een gevecht om de leiding, maar die race zag geen enkele inhaalactie (de enige positiewisseling was, hoe kon het ook anders, een teamorder). Teamorders waren ook nu schering en inslag en het was vooral aan de gridstraffen van de Red Bulls te danken dat er in het begin van de race ook nog wat inhaalacties te bewonderen waren.

De manier waarop Verstappen het middenveld in een tijdsbestek van 8 ronden volkomen oprolde, deed vermoeden dat het met het inhaalprobleem op het Sotsji Awtodrom wel meeviel. Inderdaad gebeurde er dit jaar meer dan de afgelopen jaren. Dat was voor een deel aan de banden te danken. Net als in Singapore had Pirelli de twee zachtste banden (de hyperzachte en de ultrazachte band) meegenomen, plus de veel hardere zachte band. De inaugurele race in 2014 had al laten zien dat het Russische asfalt erg lief was voor de banden. Op beide compounds was de slijtage destijds nihil. Inmiddels is het asfalt wat ruwer geworden en mede dankzij de agressieve bandenkeus van Pirelli hadden de zachtste banden enorm te lijden.

In de kwalificatie probeerden de topteams dan ook slim te zijn door in Q2 op de ultrazachte banden te rijden. Onder anderen Hamilton ging op het eind van de sessie nog op pad op de hyperzachte band, maar toen bleek dat hij veilig was, ging hij in de laatste bocht enorm in de ankers om zijn tijd op de paarse band niet te verbeteren. De middenmoters (de teams van Force India, Haas en Sauber), die hadden geprofiteerd van de straffen van de Red Bulls, moesten wel op de hyperzachte band starten, wat in de race een belangrijk strategisch nadeel was.

Net als de Renaults, die zich als elfde en twaalfde hadden gekwalificeerd, besloten de Red Bulls op de zachte band te vertrekken. Die strategie bleek een schot in de roos, omdat alle coureurs die op de zachtere banden gestart waren het al heel snel moeilijk kregen. Het noopte ze allemaal tot vroege bandenwissels, waardoor Verstappen zelfs aan kop kwam te liggen.

Ronde van eerste pitstop en bandencompound. Roze: hyperzacht, magenta: ultrazacht, geel: zacht.

De coureurs die op de hyperzachte banden gestart waren, doken allemaal na een ronde of tien de pits in. Opmerkelijk genoeg hielden de coureurs die op de ultrazachte banden waren gestart het amper langer vol. Sterker nog: Alonso trapte af voor het pitstopspektakel. De koploper gingen het langst door en dat werd Hamilton bijna fataal.

Waar Bottas in de twaalfde ronde naar de pits werd gehaald, bleef Hamilton nog twee ronden langer doorrijden, waardoor hij werd geündercut door Vettel, die in de dertiende ronde banden wisselde. “How the hell did that happen?”, beet hij zijn team toe. Na afloop ging Toto Wolff door het stof. Hij gaf toe strateeg James Vowles op het verkeerde moment te hebben afgeleid, waardoor Hamilton een ronde te laat werd binnengeroepen.

Het verschil tussen Vettel en Hamilton zat hem vooral in de outlap. Aan het eind van de twaalfde ronde had Hamilton een voorsprong van 1,7 seconde op Vettel. Vettel dook aan het eind van de dertiende ronde de pits in en ging rond in een 1:44,329. Zijn outlap was een 1:57,762. Hamiltons inlap was een 1:44,617 (+0,288), maar zijn outlap was een teleurstellende 1:59,661 (+1,899), ondanks dat zijn pitstop een paar tienden sneller was dan die van Vettel. Het verklaarde waarom hij zijn plek aan Vettel verloor, maar hij had het foutje al snel weer rechtgebreid.

Op de zachte band was de slijtage daarentegen nihil, waardoor Verstappen zijn koppositie lang kon behouden. De strategie was hetzelfde voor iedereen die op de hardste band was gestart: zo lang mogelijk doorrijden, om maar zo kort mogelijk op de zachtste banden door te hoeven rijden. Waar Verstappen 43 van de 53 ronden op de gele band reed, reed oud-teamgenoot Sainz er bijvoorbeeld maar 32 op dezelfde band, wat betekende dat hij veel langer op de ultrazachte band moest blijven rijden, wat hem veel pijn deed in de slotfase. Van een slotoffensief kwam in ieder geval niks terecht.

Bandenslijtage en ronde van de eerste pitstop voor de coureurs die op hyperzachte banden (roze), ultrazachte banden (paars) of zachte banden (geel) waren gestart.

De slijtage op de zachtere banden varieerde van ongeveer 0,1 seconde per ronde² tot wel 0,7 seconde per ronde². De recordhouders waren de Williams-coureurs, die veel en veel te wild op hun eerste bandenset reden. Na afloop was Sergey Sirotkin enorm teleurgesteld over zijn laatste plaats voor eigen publiek. Hij weet zijn afgang aan de omstandigheden, maar misschien kan hij beter de hand in eigen boezem steken. Ook Vandoorne klaagde over zijn team dat hij veel te laat naar de pits gehaald was, maar ook hij rookte zijn eerste bandenset in een hoog tempo op (0,38 seconde per ronde²).

Een triest verhaal waren de Haas-coureurs, die zich allebei in de top 10 kwalificeerden en dus op de hyperzachte banden aan de race moesten beginnen. Net als in Singapore draaide dat uit op een kleine ramp. Vooral Grosjean had moeite de banden in leven te houden (zijn slijtage was 0,42 seconde per ronde²), waardoor hij snel het halve veld ophield. Magnussen stelde uiteindelijk nog een paar puntjes veilig.

De enige coureur in de top 10 die zich aan de malaise wist te onttrekken, was Leclerc, die op dezelfde plek eindigde als waar hij begonnen was. Dat klinkt misschien niet heel indrukwekkend, maar het wordt indrukwekkender als je bedenkt dat de Red Bulls achter hem startten en niemand voor hem uitviel. In de race werkte hij zich al snel langs Ocon en Magnussen, waardoor hij knap als best of the rest finishte.

Rondetabel van de race. Klik op de afbeelding voor een vergroting.

De rondetabel laat zien dat de race in de openingsfase turbulent was, maar dat er daarna weinig meer gebeurde. De zachte band was zoveel beter dan de andere banden dat de race heel statisch werd toen iedereen halverwege de race op de gele banden reed. Dat de enige inhaalacties in de slotfase plaatsvonden op de Renaults, die juist veel nieuwere banden hadden, was veelzeggend. De verschillende compounds werkten voor geen ene meter. De hyperzachte en ultrazachte banden sleten veel te hard, terwijl de zachte band niet sleet. De superzachte banden waren wellicht precies goed geweest, maar die waren om de een of andere manier in Italië achtergebleven. In combinatie met een weinig uitdagend circuit leverden de tegenvallende banden, niet voor het eerst, een matige race op.

Tot slot de snelheid van de coureurs. Vanwege het statische karakter van de race zaten veel coureurs lange tijd in het verkeer. Het verklaart wellicht waarom het model Vettel aanwijst als snelste man op de baan. Bottas (+0,09) en Hamilton (+0,21) ontliepen hem uiteraard niet veel. Het lijkt erop dat het model de ronden waarin ze vrij baan hadden, maar niet pushten tegen ze heeft gebruikt. Räikkönen (+0,30) was iets trager dan de kopgroep, net als Verstappen (+0,47) overigens. De beslissing van Red Bull om nieuwe motoronderdelen in te zetten, was daarmee dus juist, want de vijfde plaats was realistisch gezien het best mogelijke resultaat. Datzelfde geldt voor Ricciardo (+0,80), die hoe dan ook als zesde zou zijn geëindigd.

De middenmoot wordt aangevoerd door Pérez (+1,73), die zijn eerste bandenset goed in leven hield, twee keer met teammaat Ocon van plaats wisselde, maar nooit voorbij Magnussen kwam en met een puntje genoegen moest nemen. Leclerc (+1,97) was sneller dan Ocon (+1,99) en, belangrijker nog, Magnussen (+2,15), zodat hij als zevende eindigde. Hülkenberg (+2,15), Grosjean (+2,23) en Ericsson (+2,33) vormden de staart van de middenmoot.

De achterhoede wordt gevormd door de teams van Williams en McLaren. Stroll (+3,08) was nog het minst traag, voor Alonso (+3,29), Sirotkin (+3,35) en Vandoorne (+3,46). Na afloop bekloeg Alonso zich er nog over dat hij geen gooi mocht doen naar de snelste raceronde, maar waar hij die drie seconden vandaan dacht te halen, werd niet duidelijk. De traagste van het spul was Sainz (+3,49), die beweerde dat zijn auto bij de start beschadigd raakte. De Toro Rosso’s lagen er al na vier ronden uit, dus valt er weinig over hun snelheid te zeggen.

Daarmee is de rangorde van de teams als volgt:
1. Ferrari
2. Mercedes +0,1
3. Red Bull +0,5
4. Force India +1,7
5. Sauber +2,0
6. Haas +2,1
7. Renault +2,1
8. Williams +3,1
9. McLaren +3,3

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *