Na afloop van de Grand Prix van Groot-Brittannië ging het vooral over de botsing van Räikkönen en Hamilton bij de start, een incident dat de uitslag van de race in grote lijnen bepaalde. Maar achteraf gezien was de crash van Ericsson misschien nog wel bepalender.
Op het snelle circuit van Silverstone werd het verschil tussen de topteams en de rest weer eens pijnlijk blootgelegd. Terwijl Ferrari en Mercedes goed aan elkaar gewaagd waren, kon zelfs het team van Red Bull, dat een week geleden nog succesvol was, niet eens meekomen. De overige teams hadden helemaal weinig in de melk te brokkelen, wat vooral duidelijk werd door het gemak waarmee Hamilton in de openingsfase vanuit de achterhoede oprukte.
Ondertussen reed concurrent Vettel een gewonnen race, of zo leek het. De viervoudig wereldkampioen reed aanvankelijk op zevenmijlslaarzen weg bij Bottas, die op zijn beurt bij de Red Bulls en Räikkönen wegreed. Eens te meer bleek dat Vettels waanzinnige tempo in de openingsfase ten koste was gegaan van zijn banden. Waar Ferrari in Oostenrijk kampioen bandensparen was, zaten ze in Engeland aan de andere kant van het spectrum, of althans, dat gold in ieder geval voor Vettel.
Teamgenoot Räikkönen was door het akkefietje bij de start tussen de Red Bulls terechtgekomen. Omdat hij ook nog een tijdstraf voor de botsing met Hamilton had gekregen, haalde Ferrari hem als eerste in de kopgroep naar binnen. Red Bull reageerde door even later beide coureurs van nieuwe banden te voorzien. Ze bleven de Fin net voor.
Vettels rondetijden waren inmiddels al flink opgelopen en toen zijn rondetijden helemaal door het dak dreigden te gaan, haalde Ferrari hem ook maar binnen. Hij bleef Hamilton, die zich alweer naar de derde plek had opgewerkt, precies voor. De vraag was wat Bottas zou doen. De Fin liep voor de pitstops hard in op Vettel. Hoeveel ronden kon hij nog op zijn oude bandjes blijven doorkachelen?
Lang op oude banden door blijven rijden kan een voordeel zijn, zoals Vettel zelf in Australië aantoonde. Bottas won bijna in Azerbeidzjan doordat hij zijn verplichte pitstop tijdens een neutralisatie maakte. Opmerkelijk genoeg haalde Mercedes Bottas een ronde na Vettel al naar de pits, een beslissing die Bottas achteraf gezien misschien zelfs de overwinning kostte.
De safetycar kwam pas de baan op nadat ook Hamilton banden had gewisseld. Net als in Oostenrijk greep Mercedes de neutralisatie niet aan om beide coureurs van nieuwe banden te voorzien. In het Alpenland was die beslissing een regelrechte blunder, ditmaal was het een weloverwogen gok.
Met het bandenfiasco van vorig jaar en de hoge bandenslijtage eerder in de race in het achterhoofd aarzelde Ferrari geen moment om beide coureurs binnen te halen, wat Vettel de leiding in de race kostte. De Red Bulls kwamen ook binnen (Ricciardo had overigens de pech net voor de neutralisatie banden te hebben gewisseld, waardoor hij zijn plek aan Räikkönen verloor). Zou het weer zo’n slotfase worden als in China eerder dit jaar? Of zoals op hetzelfde circuit vijf jaar geleden?
Met het inhaalspektakel viel het nu wel mee. In de middenmoot waren er ook niet zo gek veel coureurs die hun banden lieten verwisselen. Vettel had ook de grootste moeite met Bottas, terwijl Räikkönen, toen hij Verstappen eenmaal voorbij was, Hamilton nooit serieus kon bedreigen. Op de rechte stukken waren de Ferrari’s sneller, maar in de snelle bochten waren de Mercedes veel beter, waardoor Bottas op Hangar Straight steeds weer een gat trok.
Vettel kon Bottas alleen bij Brooklands in de verdediging drukken, maar behalve dat Hamilton gevaarlijk dichtbij kwam, leverden zijn aanvallen niet op. Tot zes ronden voor het einde, toen Bottas de deur open liet staan en hardhandig opzij werd gezet. Vervolgens viel de Fin zelfs nog terug tot naast het podium. Een hard gelag voor Bottas, die voor de vierde keer dit seizoen aan de overwinning mocht ruiken, maar weer met lege handen stond.
Bottas’ roemloze aftocht riep de vraag op of Mercedes hem niet toch tijdens de safetycar naar binnen had moeten halen. Op basis van het verloop van de rondetijden is dit maar zeer de vraag. Op het opnieuw geasfalteerde circuit van Silverstone lag de bandenslijtage niet overdreven hoog, wat ook kwam door de relatief harde compounds die Pirelli had meegenomen. Zowel op zacht als op medium was de slijtage ongeveer 0,04 seconde per ronde². Op de harde band, die alleen door de Renaults werd gebruikt, was de bandenslijtage zelfs niet in de rondetijden te ontdekken.
Door de lage bandenslijtage zou Vettel op zijn nieuwe gele banden ongeveer een halve seconde per ronde sneller zijn geweest dan Bottas op zijn oude witte banden (de gele band was een paar tienden sneller dan de witte band). Door de vele hogesnelheidsbochten is inhalen op Silverstone niet heel makkelijk. Dat Hamilton in de openingsfase zo makkelijk oprukte, kwam omdat hij twee seconden per ronde sneller was dan de hele middenmoot. Een snelheidsvoordeel van maar een halve seconde per ronde was hele andere koek.
Mogelijkerwijs vielen Bottas’ banden van de cliff, waardoor hij in de slotfase een sitting duck was, maar zijn uiteindelijke vierde plaats was het absolute worstcasescenario. Het was ergens ook wel ironisch dat bandenproblemen Mercedes uiteindelijk de das omdeden in een race waarin Ferrari juist banden opvrat. De pitstop tijdens de safetycar maakte alle verschil. De enige troost voor Mercedes was dat Hamilton uiteindelijk nog tweede werd, zodat hij de schade in het kampioenschap binnen de perken hield.
Volgens de analyse van de rondetijden was Hamilton ook de snelste coureur op de baan, gevolgd door Vettel en Bottas (+0,15). Räikkönen was nog iets trager (+0,19). De Red Bulls kwamen er amper aan te pas. Ricciardo (+0,47) was een fractie sneller dan de door problemen geteisterde Verstappen (+0,50). Daarna kwam er een enorm gat naar de rest. Hülkenberg (+1,79) bleef Alonso (+1,81), Pérez (+1,86), Sainz (+1,88) en Leclerc (+1,94) net voor. De staart van de middenmoot werd gevormd door Magnussen (+2,05), Ocon (+2,07), Grosjean (+2,15), Ericsson (+2,15), Gasly (+2,16) en Vandoorne (+2,34), terwijl de Williams’ in een league of their own waren: Stroll (+3,07) was nog wat sneller dan Sirotkin (+3,50).
Daarmee is de rangorde van de teams nu:
1. Mercedes
2. Ferrari +0,1
3. Red Bull +0,5
4. Renault +1,8
5. McLaren +1,8
6. Force India +1,9
7. Sauber +1,9
8. Haas +2,1
9. Toro Rosso +2,2
10. Williams +3,1
